Fantastisch nieuws!

Een cheque van € 200 000 namen projectleider Janneke van Dijk en directeur Heidi van Limburg Stirum gisteren in ontvangst. Dank aan alle deelnemers van de BankGiro Loterij! Met deze steun bouwen we ons publieksevenement Dag van het Kasteel verder uit en blijven we aandacht genereren voor kastelen en buitenplaatsen. Dit is een enorme opsteker voor alle vrijwilligers en anderen die zich afgelopen tijd hebben ingezet voor behoud van dit bijzondere erfgoed!

Tijdens het Goed Geld Gala van de BankGiro Loterij, op 5 februari 2020, is dankzij de deelnemers van de BankGiro Loterij een bedrag van ruim 84,3 miljoen euro verdeeld onder 77 culturele organisaties, een recordbedrag.

fotocredits Roy Beusker Fotografie

Om een gezonde en toekomstbestendige financiële situatie te waarborgen wordt eind 2020 van bureau en medewerkers afscheid genomen. Lees hier het nieuwsbericht.

Van 14 t/m 28 november verzorgde Fred Vogelzang de HOVO-cursus Van versterkt bouwwerk tot erfgoed in Nijmegen. HOVO Nijmegen is onderdeel van de Radboud Universiteit en verzorgt onderwijs mensen vanaf 50 jaar.
Download hier de reader van de cursus.

De HOVO-cursus bestaat uit drie colleges: 

• Kastelen tot 1850


• Buitenplaatsen tot 1850


• Kastelen en buitenplaatsen vanaf 1850 tot nu

Het eerste college gaat over: wat is een kasteel, op welke manieren worden kastelen in de media gepresenteerd. Hoe zijn kastelen in het verleden wetenschappelijk onderzocht en door wie? Dan ga ik in op het heersende paradigma om kastelen morfologisch-chronologisch te behandelen: vorstenpaleizen, motteburchten, ronde kastelen, vierkante kastelen, woontorens, moated sites. En dan gaat Fred Vogelzang in op mogelijke paradigma wisseling: een meer sociaal-cultureel-economische aanpak. Wie woonden er en hoe, welke rol speelden kastelen in de lokale samenleving, hoe zag de directe omgeving eruit.

In college 2 gaat het over buitenplaatsen: wat zijn dat, waar komen ze vandaan? Vanaf Italie en Vlaanderen naar Nederland, wie bouwden ze en waarom, vooral rijke burgers maar naar voorbeeld van de hoge adel, de grotere rol van de omgeving, de verschillende tuinstijlen. De aanleg net buiten de steden, langs de waterwegen, verschillen tussen west- en oostnederland, bouwstijlen, samengaan van adel en patriciaat en de gevolgen voor buitenplaatsbezit.

Het derde college: veel kastelen verdwenen, de rest vooral functie als buitenplaats, functioneel verschil kastelen en buitenplaatsen grotendeels weg. Na 1800 door verschillende oorzaken verdwijnen veel buitens, maar al snel komen er nieuwe, vanwege nieuwe economische elites, in verschillende golven. Ook afhankelijk van economie in Nederland. De woonfunctie wordt langzaam minder, nu minder dan de helft particulier bewoond. Overzicht van hergebruik: kloosters, ggz instellingen, stadsparken, musea, en maatschappelijke en politieke redenen daarvoor. Dan WO II en de gevolgen voor kastelen en buitenplaatsen, nieuwe golf van herbestemmingen, zoals kantoren, hotels en andere horeca, onderwijs, evenementen, congrescentra. Gevolgen voor gebouwen en parken. Nieuwste golf weer meer particuliere bewoning, veroorzaakt door groeiende ongelijkheid in de samenleving. Vraag aan het publiek: hoe gaan we met dit erfgoed om? Nu veel op toerisme omdat het economisch opgedrongen wordt, door vermindering subsidie en andere houding jegens cultuur. 

Fantaseren over verdwenen kastelen

De NKS bezocht het jaarlijkse landelijke wetenschappelijk archeologiecongres. Op de Reuvensdagen spraken zowel wetenschappelijk adviseur Taco Hermans als Rob Gruben. Beiden zijn verbonden aan de Nederlandse Kastelenstichting.

Nederland telt nog zo’n 1000 kastelen en buitenplaatsen. Dat lijkt een hele hoop, maar dit is misschien maar 20% van wat er ooit was. De meeste kastelen zijn dus verdwenen. Met een beetje geluk ligt er nog een stukje slotgracht of herken je een bult in het landschap.

Van veel van de verdwenen kastelen bestaan er nog foto’s, tekeningen, prenten of andere afbeeldingen. Onderzoekers gebruiken zulke bronnen om een reconstructie van het gebouw te maken. Maar vaak blijken deze tekeningen en prenten toch niet helemaal betrouwbaar. De kunstenaar maakte de realiteit vaak een beetje mooier. Zelfs foto’s zijn vaak gemaakt om het kasteel wat groter, het park wat mooier te laten lijken.

En reconstructies zijn ook interpretaties. Soms liggen ze dichtbij de werkelijkheid, maar vaak weten we het niet zeker. Daarom zouden opgravingen een oplossing kunnen bieden. Helaas betekent opgraven ook vernietigen. Je kunt een plek maar één keer opgraven. Daarom heet het ook wel destructief onderzoek. Beschermde monumenten als kasteelplaatsen mogen niet zomaar opgegraven worden. 

De voorkeur is daarom ook, eerst non-destructief onderzoek te doen. We duiken eerst de archieven in om alles boven water te halen. En als we geluk hebben, zijn er dus ook afbeeldingen. Alleen als het niet anders kan, gaat de schop de grond in.