Vrijdag 22 juni gingen wij weer op pad met onze donateurs. Deze keer een excursie naar buitenplaats Berbice in Voorschoten. Lees hier het verslag.

Eeuwenlang stond op de plek van de huidige buitenplaats Berbice een hofstede met de naam Allemansgeest, die vele families in de zomer onderdak bood. In 1822 kocht Hendrik Staal het huis. Hij had met zijn echtgenote een groot deel van zijn leven in de Zuid-Amerikaanse kolonie Berbice gewoond. De uitdrukking: ‘Naar de berbiesjes gaan’ belooft niet veel goeds, maar Staal had blijkbaar andere ervaringen en noemde zijn nieuwe bezit Berbice. Geluk bracht het hem niet: Staal overleed al binnen twee jaar. Het onder vorige eigenaren gemoderniseerde huis gemoderniseerd was gelegen in een door Zocher ontworpen park en ging in de negentiende eeuw van hand tot hand. In 1857 kocht een Utrechtse zilverfabrikant het huis, dat ging dienstdoen als directievilla, er naast verrees een nieuwe fabriek. In de tuin nabij de oorspronkelijke 17e-eeuwse boerderij ligt een moestuin met een bijzondere oranjerie en experimentele fruitmuren gebouwd omstreeks 1700 door Pieter de la Court van der Voort.
De laatste bewoonster, die op het landgoed begraven ligt, stelde haar leven in dienst van het behoud van deze buitenplaats. Doordat er in 2014 en 2016 bijzonder veel animo voor deze excursie bestond, hebben wij de huidige eigenaar, Stichting tot Behoud van Cultuurhistorische Buitenplaatsen, opnieuw bereid gevonden ons bij hoge uitzondering weer te ontvangen.

In heerlijk weer namen 35 donateurs deel aan alweer de 3e excursie van het seizoen! De bestemming was buitenplaats Schouwenburg in `t Harde. De groep werd hartelijk en gastvrij ontvangen door Pim en Fenneken Anneveld, de bewoners. Op het programma stonden een lezing over het huis en haar bewoners en een rondleiding door het huis en de tuin. De geslaagde dag werd afgesloten met een borrel.

De 17e-eeuwse buitenplaats Schouwenburg heeft oude wortels, maar het huidige huis stamt grotendeels uit het midden van de 18e eeuw. De marmeren vloer in de hal is nog een overblijfsel van het oude huis. Het 18e-eeuwse stucwerk in de grote zaal verwijst naar de jaargetijden maar er zijn ook oorspronkelijke elementen uit andere perioden te bewonderen. In 1867 werd een kantonrechter eigenaar. Vanaf toen werd de grote zaal in gebruik genomen als rechtszaal. In de loop van de tijd is er veel verbouwd en soms gesloopt, maar bijvoorbeeld het koetshuis kent nog de originele tuigkasten, stalpalen, ruiven en drinkbakken. Het park was aanvankelijk formeel ingericht met lange rechte lanen, maar werd zoals op zoveel buitens, in de 19e eeuw omgevormd in meer landschappelijke stijl. De gracht werd vergraven en rondom het huis werden exotische bomen geplaatst. Het huis wordt sinds een aantal jaren particulier bewoond en is onlangs gerestaureerd. Daarbij is veel aandacht besteed aan duurzaamheid, zoals het plaatsen van onopvallende zonnepanelen, isolatie en speciale verwarming.

Op 7 en 8 juni vond op Burg Vischering in Ludinghausen het 5e Duits-Nederlands Symposium over Adelgeschiedenis plaats. Het symposium Nobilitas litigat (Adelijke strijdcultuur) is een uitwisseling tussen Nederland en Duitsland.
Namens de Nederlandse Kastelenstichting leverde deskundige Drs. Ben Olde Meierink een bijdrage. In zijn lezing De kasteelpoort als representant van het adelijke strijdtoneel besprak hij zowel Nederlandse als Duitse poortgebouwen.
Dankzij zijn uitstekende Duits schakelde hij moeiteloos over op deze taal zodat ook de Duitse deelnemers deze kennis tot zich konden nemen.